هرچه با تنهایی من آشنا تر می شوی
دیرتر سر میزنی و بی وفا تر می شوی

هرچه از این روزهای آشنایی بگذرد
من پریشان تر، تو هم بی اعتنا تر می شوی

من که خُرد و خاکشیرم! این تویی که هر بهار
سبزتر می بالی و بالا بلا تر می شوی

مثل بیدی زلف ها را ریختی بر شانه ها
گاه وقتی در قفس باشی رها تر می شوی

عشق قلیانی ست با طعم خوش نعنا - دو سیب
می کشی آزاد باشی، مبتلا تر می شوی

یا سراغ من می آیی چتر و بارانی بیار
یا به دیدار منِ ابری نیا... تر میشوی


حامد عسکری